Zwitserland is een dorado voor de malacoloog. Zo rijk als het land echter is aan weekdieren, zo arm is het aan beoefenaren der weekdierkunde. Liefhebbers komen er vrijwel niet voor. Misschien komt het doordat Zwitserland niet aan de zee ligt. Veel amateurmalacologen immers zijn van de mariene schelpenwereld uit hun ontdekkingstochten in het domein der land- en zoetwatermollusken begonnen. In Zwitserland ontbreekt de amateur die natuurlijke springplank. Daarom is het goed, dat in de bekende Hallwag-reeks ook een boekje verscheen over slakken. Het is geen determineerwerkje. Het geeft na een korte inleiding over lichaamsbouw, ademhaling, voeding enz, afbeeldingen vergezeld van enkele regels oecologische en geografische bijzonderheden van de bekendste in Zwitserland, voorkomende mollusken. Naast zeer goede afbeeldingen zijn er ook die minder geslaagd zijn, vooral wat de kleur betreft. Doch aan de typografie van een geillustreerde uitgave, die voor enkele francs in de handel verkrijgbaar is, kan men onmogelijk meer verwachten.