Miljoenen jaren geleden vormden Afrika en Amerika een groot continent: Gondwana. Dit was het Pangea van Alfred Wegener, het land van Gons, een geheimzinnige volksstam. Door overleveringen zijn deze feiten hij de Egyptenaren Bekend geworden. De Grieken hebben ze later op schrift gesteld. Atlantis, zoals het verdwenen deel van dat land nu wordt genoemd, was sterk nevelig. Een belangrijk zintuig hij haar bewoners was dan ook het nderde oog"", het pineale oog, dat behalve voor infrarode stralen ook gevoelig was voor andere energie en paranormale (voor ons) kracht. In meer dan 25000 hoeken heeft men dè waarheid en legende van Atlantis trachten te bewijzen of te ontkennen, wij echter kwamen tot de conclusie dat het had bestaan'en dat het was ondergegaan op 5 juni 9489 B.C. Een overblijfsel van Gondwana is de mid-atlantische bergrug, d.i. een langgerekte bergketen welke zich midden tussen de continenten uitstrekt onder de wateren der oceaan. Hier en daar steken rotsen of vulkanen boven water. Zij zijn de bekende eilanden: IJsland, Azoren, St. Paul's Rotsen, Ascension, Tristan da Cunha, Cough en Bouvet.

Correspondentieblad NMV

CC BY-NC 4.0 NL ("Naamsvermelding-NietCommercieel")

Nederlandse Malacologische Vereniging

G.J.M. Visser, & J.A. Zoer. (1977). Een reis achter de westelijke horizon. Een verslagje van een reis naar Flores, het meest westelijke eiland van Europa, in de zomer van 1973. Correspondentieblad NMV, 177(1), 686–698.