De jongste tak der physische chemie

Voor eenigen tijd heeft schrijver dezes in dit Album ¹), voornamelijk naar aanleiding van den baanbrekenden arbeid van prof. V. BEMMELEN, een opstel gewijd aan den »colloïdaaltoestand der stof«. Het begin op dit gebied was veel belovend, dat het echter in een gering aantal jaren zou aangroeien tot een nieuwen tak der physisch-chemische wetenschap, had men toen niet kunnen vermoeden. Inderdaad is dit het geval geweest. De jonge chemie der colloïden of capillairchemie²) heeft thans onder de beste natuuronderzoekers van alle beschaafde landen tal van beoefenaars; een omvangrijke litteratuur bevat de reeds verkregen uitkomsten en een eigen tijdschrift ³) houdt belangstellende natuur- en geneeskundigen, physiologen en industrieelen voortdurend op de hoogte van hetgeen er omgaat op dit gebied. Niet alleen in genoemden ruimen wetenschappelijken kring verwacht men veel van de chemie der colloïden met het oog op eigen vak, ook de nijverheid denkt er in niet geringe mate haar voordeel mede te doen. Onder de takken van nijverheid, die in nauwe betrekking staan tot de nieuwe wetenschap noemen wij de looierij, het verven van weefsels, de lijm- en zeepfabrikage en de caoutchouc-industrie. Van de laatste is zelfs de oprichting van het tijdschrift uitgegaan. Waar wij in aansluiting aan het genoemde opstel en tot aanvulling er van een overzicht geven van de gebeurtenissen op dit gebied van de laatste jaren, meenen wij dus op belangstellende lezers te kunnen rekenen. Het komt er dan op aan op het belangrijkste het licht te laten vallen. De litteratuur is reeds veel te uitgebreid, om hier aan een ook maar eenigszins volledig overzicht van bijzonderheden te kunnen denken. Niet zoozeer uit de aanzienlijke uitbreiding van het feitenmateriaal blijkt het wetenschappelijk karakter van de chemie der colloïden als wel daaruit, dat de voornaamste feiten door algemeene beginselen en wetten tot een eenheid zijn verbonden en de plaats der jong geborene onder de zusterwetenschappen nauwkeurig is aangewezen. Het betreft niet meer de kennis van de eigenschappen van enkele bijzondere stoffen — colloïdale genaamd — maar die van den colloïdaaltoestand der stof in het algemeen.