Nu het met de natuur in Nederland niet meer zo goed gaat, komen uitgestorven diersoorten meer en meer in de belangstelling. Wolven, bevers, wilde katten en wisenten wisselen elkaar af. De bever heeft het tot nu toe het verst geschopt. Hij zwemt weer rond. Thans staat de lynx in de schijnwerpers. Geen wereldvreemde actiegroep lanceerde het idee: nee, het is Natuurmonumenten zelf, dat een onderzoek laat verrichten naar de mogelijkheid om de lynx op de Veluwe te introduceren. De regulatie van grote hoefdieren (edelhert, wild zwijn, ree) in de Nederlandse bossen is problematisch. Er zijn geen natuurlijke vijanden, zodat jagers verplicht zijn in te grijpen. Parasieten en honger kunnen de hoefdieren ook doden, maar dat is zielig (ethisch onverantwoord) en bovendien hebben ze voordien het bos kaal gevreten. Kortom, de natuur kan in dit opzicht niet in stand worden gehouden zonder menselijk ingrijpen, Er ontbreekt iets. Uit oude publikaties en opgravingen is gebleken dat hier ooit grote roofdieren voorkwamen. Wolf, bruine beer, lynx (in het Nederlands eigenlijk ’los’ geheten, maar dat is iedereen vergeten) zijn er niet meer om van tijd tot tijd de hoefdieren te bejagen. Jagers kunnen dat wel, maar ze doen het fout, zegt men. Ze selecteren op geweien of slagtanden en niet op gebrek aan vitaliteit of onaangepast gedrag. Wat hier aan de hand is zal duidelijk zijn: er ontbreekt een schakel in het ecosysteem.