Op de leeftijd van slechts 51 jaar en tot op het laatst nog zeer betrokken bij alles wat ons als ringers zoal bezig houdt, overleed op 9 juni jl. Keimpe Jacob Visser uit Molenend. Heel wat ringers hebben in de loop van de jaren met Keimpe kennis mogen maken. In Friesland, maar ook daarbuiten. En bijna iedereen werd door zijn enthousiasme voor de natuur, voor de vogels en voor de ringerij in brede zin als het ware gepakt. Maar misschien is “gevangen” hier een beter woord. Keimpe leerden we aanvankelijk kennen als lid van de ringgroep rond J.A. de Vries. Veel bezoekers van de Ringersdag zullen zich zijn vriendelijke deelname en nuchtere presentaties van alweer zo’n vernuftig vang- of lokmiddel herinneren. Maar behalve handig – denk aan de mechanische lok-Kievit voor Arend Veenstra – waren de vele stelten (lokvogels) van Keimpe ook gewoon mooi. Mooi gemaakt en mooi om te zien. Hij had oog voor de natuur en kon dat met zijn handen a.h.w. vertolken. En de vogels trapten er ook in... Begin jaren negentig begon ook hij als zelfstandig ringer deel te nemen aan het Goudplevierproject van de Wilsterwerkgroep. Ergens onder Brantgum. Maar ook de Kerkuilen en de Kemphanen en de Rosse Grutto’s liet hij niet graag lopen. Weliswaar is het hier niet de plaats om alle ringresultaten uitputtend te behandelen. In feite is het verlies en gemis van Keimpe gewoon niet te beschrijven. Maar laten we eindigen met twee terugmeldingen: Kemphaan 1.310.588 van 12 september 1995 (man 1e kj) te Janum, die op 9 december van datzelfde jaar in Frankrijk (dep. Pas-de-Calais) 384 kilometer zuidelijker geschoten werd. En daartegenover Rosse Grutto 1.310.721 die drie dagen na het ringen a.h.w. om de hoek, op minder dan een kilometer, in handen van Catrinus Monkel viel, op het Noorderleeg, de 14e mei 1998.