Tal van zeedieren lichten. Zoowel onder de visschen als onder de lager ontwikkelde diersoorten vindt men eene lange reeks van voorbeelden van dit merkwaardige verschijnsel. Het lichten van de zee, zooals men dit ook aan onze kusten kan waarnemen, wordt deels door microscopisch kleine diertjes, deels door bacteriën veroorzaakt. Bacteriën bewerken ook het phosphoresceeren van sommige schelpdieren, in welke dan de lichtende organen door een slijmerig laagje van bacteriën bekleed zijn (Zie Bijblad 1889 blz. 8). Maar dat de lichtende bacteriën als besmettelijke ziekte konden optreden, was tot nu toe niet bekend. Dit geval is echter onlangs waargenomen door den Franschen onderzoeker GIARD en medegedeeld in de Comptes rendus der Academie (T. CIX blz. 503). Op het strand bij Wimereux bespiedde hij de zeevlooien of kleine springende kreeftsoorten (Gammarus, Talitrus, Orchestia), die aldaar evenals langs onze kust in groote menigte worden aangetroffen. Deze diertjes phosphoresceeren niet. Doch des avonds trof hij één exemplaar van Talitrus aan, dat een helderen glans verspreidde en reeds op een afstand zichtbaar was. De groenachtige gloed kwam uit het inwendige van het lichaam, dat van den kop tot in de uiteinden der pooten overal lichtte. Slechts de oogen vormden een paar donkere plekken. Het diertje was klaarblijkelijk ziek; het sprong niet meer, maar kroop langzaam en met moeite over het zand voort.