Kokkels in soorten en maten in de Ijsselmeerpolders

Het inzicht in de verwantschap (taxonomie) van zowel planten- als diersoorten is door nieuwe ontdekkingen en toepassing van steeds nieuwere methoden en technieken aan verandering onderhevig. Iets dergelijks geldt voor de soorten zelf: iets wat lange tijd als één soort werd beschouwd kan bij nader onderzoek in feite blijken te bestaan uit twee of meer soorten. Het omgekeerde komt ook voor. De naamgeving (nomenclatuur) van soorten volgt deze veranderingen in de taxonomie. Bij tweekleppige weekdieren (Bivalvia) gelden van oudsher de harde delen van het dier, d.w.z. de schelp, als belangrijkste onderscheidend kenmerk tussen soorten. De anatomie van het dier zelf is daarnaast in de loop van de tijd een grotere rol gaan spelen, waardoor oude ideeën over verwantschap en als gevolg daarvan vaak ook de naamgeving herzien moesten worden. De laatste tijd komen daar andere kenmerken bij, die met behulp van moderne onderzoeksmethoden zoals DNA worden achterhaald.