Tijdens onderzoek door vrijwilligers in de jaren '90 ontstond het vermoeden dat het verspreidingsgebied van de hazelmuis (Muscardinus avellanarius) flink afgenomen is in Nederland (Foppen et al., 1995). De soort kon niet worden teruggevonden in de gebieden waar oude waarnemingen van bekend zijn (Van Laar 1984). Er werden in deze periode weliswaar zo'n 700 nestvondsten gedaan maar het potentiële leefgebied werd niet geheel onderzocht. Om meer inzicht te krijgen in de status van de hazelmuis, de begrenzing van het actuele leefgebied en voor een betere onderbouwing van het soortbeschermingsplan, werd in 2001 in opdracht van Ministerie LNV een vlakdekkende inventarisatie uitgevoerd naar het voorkomen van de hazelmuis in Nederland (Verheggen, 2002). Door acht personen werden 41 telgebieden onderzocht met een totale tijdsbesteding van 487 uur.