We verbazen ons tegenwoordig nog wel eens over de zielskalmte waarmee meer of minder zeldzame stootvogels worden geschoten en over de trots waarmee de delinquenten zich met hun jachtbuit vervolgens laten afbeelden. Enig begrip voor deze stompzinnigheid krijgt men echter onwillekeurig indien men b.v. de nog in 1917 en 1922 uitgegeven vogelalbums onder ogen krijgt, die de Tabaksmaatschappij H. Oldenkott en zoonen te Amsterdam in die jaren het licht deed zien. Voor de tekst van deze boekwerken, van wat kleiner formaat dan de bekende Verkade’s albums, had men zich voorzien van de medewerking van de bekende vogelfotograaf R. Tepe. Bij de ongesigneerde, niet overmatig fraaie plaatjes schreef deze een vrij uitgebreide toelichting, die naar men moet aannemen de toenmalige opvattingen weergeeft.