In den beginne van mijn vogelbeleefleven was de Bosruiter een geheimzinnig wezen. Een vervan- mijn-bed-vogel zeg maar. Met een oude verrekijker om mijn nek die nog van mijn pake was geweest, liep ik met een excursie mee, waarbij de boswachter op een gegeven moment vertelde dat we een wegvliegende Bosruiter hoorden: tief-tief-tief. “Goh … een Bosruiter ..hier?” antwoordde ik. Die broeden toch ergens in Scandinavië dacht ik en vroeg me af of ik deze prachtige vogel ooit te zien zou krijgen. Ik wist destijds ook nog weinig van de soort en had geen idee hoe en waar je ze zou kunnen tegenkomen. Ja, in een bos toch?