Een snijtand van Ursus cf. U. deningeri Von Reichenau, 1904 van Maasvlakte 2

In dit artikel wordt een bovenkaakse derde snijtand van een beer, door de auteur gevonden op het strand van Maasvlakte 2, beschreven, geanalyseerd en gedetermineerd. Op grond van de morfologie worden allereerst andere grote carnivoren en vervolgens ook Ursus arctos en Ursus maritimus afgewezen als mogelijke determinaties. Een morfometrische analyse wijst sterk in de richting van Ursus deningeri, maar de intraspecifieke variatie maakt het problematisch om de determinatie van een enkele vondst hierop te baseren. Een gedetailleerde morfologische analyse wijst echter uit dat de snijtand een combinatie van arctoïde en speleoïde kenmerken vertoont, wat kenmerkend is voor midden-pleistocene grottenberen, traditioneel aangeduid met de (verzamel)naam Ursus deningeri. De tand kan dan ook met enige voorzichtigheid aan deze 'soort' worden toegeschreven, wat leidt tot de determinatie Ursus cf. U. deningeri. Met dit artikel wordt het belang van de bestudering van de snijtanden – naast de (pre)molaren – van (grotten)beren onderstreept.