Recent onderzoek naar middeleeuwse walvisbeenderen in Nederland, aan de hand van Zooarchaeology by Mass Spectrometry (ZooMS), leverde determinaties van vijf grijzewalvisbotten op. Subfossiele restanten van de grijze walvis zijn vaker aangetroffen in Nederland en de zuidelijke Noordzee, maar nog niet eerder werden deze in archeologische contexten aangetroffen in Nederland. Deze vijf middeleeuwse vondsten behoren tot de jongst gedateerde vondsten van de grijze walvis aan de Europese kant van de Noord-Atlantische Oceaan en suggereren dat de soort in ieder geval tot in de periode 750-1000 n. Chr. in onze wateren voorkwam en hier mogelijk een foerageergebied had. Of deze botten bewijs zijn van actieve jacht op deze dieren is niet duidelijk, aangezien botten van gestrande individuen ook geëxploiteerd konden worden.

Cranium

CC BY 3.0 NL ("Naamsvermelding")

Werkgroep Pleistocene Zoogdieren

Y. van den Hurk, L. Spindler, K. Post, W. Prummel, & C. Speller. (2018). Eerste melding van Middeleeuwse interactie tussen mens en grijze walvis (Eschrichtius robustus). Cranium, 35(2), 18–23.