Vogels en olifantsgras: een verkenning

Olifantsgras Miscanthus giganteus is een nieuwigheid in ons (boeren)landschap. Het is geen nieuwe grassoort voor onze flora, maar een allochtoon meerjarig landbouwgewas met een ongewoon voorkomen en een afwijkende teeltpraktijk. Het gewas groeit razendsnel. Het wordt vier meter hoog en overwintert volgroeid en het wordt geoogst in het vroege voorjaar. Vanwege die ongewone structuur en teeltpraktijk brengt het een nieuwe continuïteit in het ‘design’ van het buitengebied/boerenland. Wat de impact zal zijn op de biodiversiteit is in de ons omringende landen reeds een poosje een onderwerp van onderzoek. Men kijkt daarbij naar effecten op vogels, kleine oogdieren, vlinders, bijen, zweefvliegen en regenwormen (Felten & Emmerling 20111, Gove & Bradbury 2010, Semere & Slater 2005). Hoe zit dat bij ons? Zullen boerenlandvogels van traditionele gewassen, waar het nu al geen vetpot is nog meer moeten (uit)wijken? Of liggen hier nieuwe kansen voor de biodiversiteit. Vooral op lange termijn is het nog gissen.