Draaihalzen Jynx torquilla ontleed, of: anatomische lessen als maat voor talrijkheid

De glorietijd van de anatomie en osteologie ligt minstens een eeuw achter ons. Voor het gemak ga ik even voorbij aan de recente opleving in belangstelling, waarbij nieuwe, dure speeltjes de vergelijkende anatomie weer tot een hippe wetenschap hebben gemaakt en er eindelijk iets kan worden toegevoegd aan de superieure ontledingen van onze (bet)overgrootouders. Die opleving is zelfs in het populairwetenschappelijke domein zichtbaar, met bijvoorbeeld het boek over ‘ontvederde’ vogels (Van Grouw 2013). De uitgifte van zo’n boek was enkele decennia geleden ondenkbaar. De nieuwe interesse zou bijna doen vergeten dat er al vanaf de vroege Renaissance belangwekkende werken zijn verschenen (om van Aristoteles – die iedereen minstens anderhalf millennium voor was – maar te zwijgen). Dat zou onterecht zijn. In dit artikel gaat Rob Bijlsma in op een zeer interessant fenomeen: de tong van de Draaihals Jynx torquilla.