In onze Delta was met de uitvoering van het Droomfondsproject Haringvliet en het Kierbesluit 2018 twijfelloos het jaar van het Haringvliet. Voor lieden als schrijver dezes, die al ruim zestig jaren het wel en wee van het landschap en zijn vogels van Zuidwest-Nederland volgt, waren beide gebeurtenissen een erkenning van de aanwezige natuurwaarden in en rond het voormalige estuarium en gaven ons hoop op mogelijk nieuw te bereiken doelen aldaar. Niet helemaal toevallig reisde ik in 2018 ook weer naar Roemenië voor een bezoek aan de Donaudelta en de Dobroedsja-regio. Daar kwam ik niet voor het eerst, want sinds 1970 had ik – in gezelschap van anderen – al negenmaal een reis naar de Donaudelta en Dobroedsja ondernomen. Nooit in mei of juni maar wel eens in april en september. De overige excursies naar die regio vonden steeds plaats in de wintermaanden met als hoofddoel de pleisterende Roodhalsganzen in de Dobroedsja. De laatste roodhalsganzentocht was in januari 2010. Toen winterde het er dusdanig heftig dat veel aandacht moest uitgaan naar overleven in plaats van speuren naar de ‘roodhalsjes’, die er toen trouwens nauwelijks waren. Als gevolg van zware sneeuwval zaten we zelfs één dag vast in ons hotel in Constanţa.