Trilobieten uit het vroege Midden Devoon van de Ardennen

Trilobieten zijn een uitgestorven groep zeedieren die behoren tot de geleedpotigen. Er bestaan geen levende verwanten; de grootste gelijkenis is de hedendaagse degenkrab. We kennen trilobieten vrijwel uitsluitend van hun pantser, dat een ongekende variëteit vertoont. Gefossiliseerde weke delen zijn zeldzaam en hun voorkomen beperkt tot enkele vindplaatsen verspreid over de wereld. De omgeving van het Duitse Bundenbach (Devoon) is het enige regionale voorbeeld van een vindplaats waar trilobieten met pootjes, antennes en ingewanden aangetroffen zijn. Er zijn wereldwijd meer dan 20.000 verschillende soorten beschreven. De eerste trilobieten verschenen aan het begin van het Midden-Cambrium (521 miljoen jaar geleden). Zij bereikten hun hoogtepunt in het Ordovicium waarin zij wereldwijd aanwezig waren in diverse milieus. Er waren vrije zwemmers, bodemkruipers en -gravers. Trilobieten werden zeer zwaar getroffen tijdens de grote extincties van het Paleozoïcum waardoor hun diversiteit schoksgewijs terugliep. In het Carboon en het Perm overleefden nog maar enkele groepen. Aan het einde van het Perm (252 miljoen jaar geleden) vond een uitsterving plaats die zo hevig was dat zij ook wel ‘the great dying’ genoemd wordt. 96% van alle mariene leven stierf uit. Trilobieten overleefden dit drama niet en worden dan ook niet gevonden boven de Perm-Trias grens.