Na afl oop van de Saale-ijstijd werden, onder invloed van periglaciale omstandigheden, gedurende de Weichseltijd op grote schaal windafzettingen (dekzanden) neergelegd in het Ems- en Münsterland 1. Resedimentatie van deze afzettingen en van fi jnzandige rivierafzettingen leidde tijdens het Holoceen vervolgens tot de vorming van uitgestrekte stuifzandvlaktes en duincomplexen. Het Noord-Duitse laagland maakt aldus deel uit van de ‘European Eolian Sand Belt’, die zich uitstrekt van East Anglia (UK), Nederland en België, via Duitsland en Polen tot ver in de Noord-Russische laagvlakte (Koster, 2009). Naast de eolische sedimenten vormen rivierafzettingen van de Ems en haar zijrivieren de hoofdmoot van de aan of nabij het oppervlak voorkomende materialen