In Nederland komen van nature drie groene kikkersoorten voor: de meerkikker (Pelophlylax ridibundus), poelkikker (P. lessonae) en bastaardkikker (P. klepton esculentus). De bastaardkikker is een (stabiele) hybride soort tussen de meerkikker en de poelkikker. Er wordt ook wel gesproken over het ‘groene kikker complex’. Het geslacht Pelophylax omvat nog veel meer soorten en kent een enorm verspreidingsgebied dat zich uitstrekt over bijna geheel Europa, noordelijk Afrika, het Midden-Oosten en grote delen van Azië. Van verschillende Pelophylaxsoorten zijn er, buiten hun natuurlijke verspreidingsareaal, populaties gevestigd. Hoe zit dat nu precies in Nederland?

, , , , , ,
Kijk op Exoten

CC BY 3.0 NL ("Naamsvermelding")

RAVON

R.P.J.H. Struijk, T. Stark, & B. Wielstra. (2023). Exotische groene kikkers in Nederland. Kijk op Exoten, 11(3), 10–11.