Het lichaam van deze bolle, groene sabelsprinkhaan is dicht bezaaid met kleine, donkere puntjes. Doordat de vleugels sterk verkort zijn kunnen de dieren niet vliegen. Ze leven in struiken en lage bomen op de hei, in de duinen, structuurrijke bosranden, maar ook in tuinen en parken in de stad. Deze cultuurvolger is niet bedreigd. De mannetjes en vrouwtjes maken beiden een kort, hoog geluid dat alleen met behulp van de bat-detector goed gehoord kan worden. De jonge dieren zijn in het voorjaar vaak op bloemen te vinden.