Tekens aan de wand zijn niet altijd slecht: hoe grotschilderingen van pleistocene zoogdieren de paleontologie helpen

Als je denkt aan de overblijfselen van pleistocene zoogdieren, dan zijn fossielen vaak het eerste wat bij je opkomt. Op zich is dat ook niet vreemd. Fossielen zijn wat paleontologen, zowel professioneel als amateur, gebruiken om de dieren van dit tijdperk te bestuderen. Toch zijn er behalve fossiele botten en afdrukken ook andere vormen van overblijfselen die gebruikt kunnen worden bij het reconstru- eren van pleistocene zoogdieren. Grotschilderingen zijn gemaakt door mensen die met de dieren samenleefden en hen kenden als geen ander. Zij hebben ze vastgelegd op de muren van hun grotten, als grotschilderingen. De schilderingen laten ook kenmerken van de dieren zien die niet fossiliseren en kunnen ons eventueel veel leren over het uiterlijk en gedrag van deze prehistorische wezens. In dit artikel schrijf ik over de waarde van grotschilderingen binnen de paleon- tologie en worden er diverse voorbeelden gegeven van dieren die er dankzij grotschilderingen nu toch wat anders in onze verbeelding uitzien dan voorheen.