De reuzenalk Pinguinus impennis (Linnaeus, 1758) was een grote, niet-vliegende alk van de Noord-Atlantische Oceaan. Resten van het dier zijn vrij talrijk bekend uit de zuidelijke Noordzee. Op 28 november 2020 vond Nicole Hartgers op het Noordzeestrand van Terschelling, aan de rand van Cupido’s Polder op de Boschplaat tussen strandpaal 26 en 27 (coördinaten ca. 53.44, 5.50) een vogelschedel. Op basis van onder andere de vorm en grootte van de snavel wordt deze toegeschreven aan een reuzenalk. De schedel is bijzonder goed bewaard gebleven en heeft een lichtbeige tint. De geringe verkleuring doet een geringe ouderdom van enkele eeuwen tot hooguit enkele duizenden jaren vermoeden en de goede bewaartoestand duidt erop dat het object niet ver getransporteerd is naar de vindplaats. Het gaat om de schedel van een reuzenalk, wellicht een wintergast, die hoogstwaarschijnlijk ergens in de afgelopen eeuwen dood of stervend op de verlaten Boschplaat aanspoelde en daar begraven raakte. De vondst is waarschijnlijk origineel afkomstig uit (de huidige zeebodem in) de buurt van de vindplaats en door natuurlijke erosieprocessen op het strand terechtgekomen vanuit die originele context, waarna het object gelukkig snel gevonden en veiliggesteld werd.

, ,
Afzettingen

CC BY-NC-ND 2.0 NL ("Naamsvermelding-NietCommercieel-GeenAfgeleideWerken")

Werkgroep voor Tertiaire en Kwartaire Geologie

Bram Langeveld, Merijn Hartgers, Nicole Hartgers, Joost Haeck, & Monique Bernsen. (2023). Een schedel van een reuzenalk Pinguinus impennis (Linnaeus, 1758) van het strand van Terschelling. Afzettingen, 44(1), 16–20.