Zoogdieren: Wasbeerhond Nyctereutes procyonoides

De wasbeerhond is een laag op de poten staande hondachtige met een zeer langharige, grijs, zwart en bruin gemêleerde vacht die hem groter doet lijken dan hij is. ’s Zomers is de juist geruide vacht nog kort, wat hem een korte periode slanker en donkerder doet lijken. De neusbrug is licht gekleurd en er is geen doorlopend zwart masker. De poten zijn zwart, de staart is variabel van kleur met zwarte haarpunten en minder opvallend dan bij wasbeer en vos. Van neus tot staartpunt is de wasbeerhond tot 105 cm lang, de staart meet tot 22 cm. De geslachten zijn gemiddeld even groot en wegen 5-9 kg; aan het begin van de winter zijn ze het zwaarst. Wasbeerhonden zijn voornamelijk in de schemering en ’s nachts actief, soms ook overdag, maar ze blijven dan meestal in dichte vegetatie. Ze zijn monogaam en blijven doorgaans dicht bij elkaar. In een gunstige biotoop is de ‘home range’ 100-800 ha (Mulder 2012). Wasbeerhonden zijn geen echte gravers en maken graag gebruik van holen van dassen of vossen. Bij gebrek aan holen worden jongen ook wel geworpen in bovengrondse legers.