Competitie tussen de Sierlijke witsnuitlibel (Leucorrhinia caudalis) en de Gevlekte witsnuitlibel (Leucorrhinia pectoralis)

De Sierlijke witsnuitlibel (Leucorrhinia caudalis) heeft zich in Nederland opnieuw gevestigd nadat de soort bijna dertig jaar lang lokaal was uitgestorven. Echter, sinds de populaties van de Sierlijke witsnuitlibel begonnen toe te nemen, lijken de populaties van de Gevlekte witnuitlibel (Leucorrhinia pectoralis) nog exclusief in dichtbegroeide stukken van de petgaten te zitten waar zij voor de komst van de Sierlijke witsnuitlibel nog over het hele petgat verspreid zaten. Op transecten waar de Gevlekte witnuitlibel aanwezig was en de Sierlijke witsnuitlibel zich vestigde, daalde het aantal Gevlekte witnuitlibel. Een afname in imago’s geeft nog geen duidelijkheid over de precieze interactie tussen deze soorten. De afname van het aantal volwassen dieren bij het water kan komen doordat de Sierlijke witsnuitlibellen territoriale Gevlekte witsnuitlibellen verjagen. Het kan ook zo zijn dat de competitie al bij de larven plaats vindt en de open delen geen larvaal habitat meer zijn voor de Gevlekte witsnuitlibel. In het eerste geval zou je verwachten dat er nog overal larvenhuidjes van de Gevlekte witsnuitlibel te vinden zijn, in het tweede geval nog enkel in dichter begroeide delen. Dit zou betekenen dat er voornamelijk in dichtbegroeide delen larvenhuidjes van Gevlekte witsnuitlibel te vinden zouden zijn en op open delen voornamelijk larvenhuidjes van de Sierlijke witsnuitlibel. Daarom zijn in deze studie de trends van de Gevlekte witsnuitlibel van vóór en na de terugkeer van Sierlijke witsnuitlibel met elkaar vergeleken. Er werd een significante afname van de Gevlekte witsnuitlibel gevonden op plekken waar de Sierlijke witsnuitlibel aanwezig is. Verder werd gekeken naar de vegetatiestructuur en werden exuviae verzameld in gebieden waar beide soorten samen voorkomen. Hieruit kwam een positieve relatie tussen Gevlekte witsnuitlibel met dichte vegetatiestructuur en Sierlijke witsnuitlibel met open vegetatie. Dit maakt duidelijk dat de afname tot zelfs afwezigheid van Leucorrhinia pectoralis in open delen van de petgaten niet enkel bij de imago’s te zien is, maar ook overeenkomt met een afname in habitat voor de larven.