Er zijn weinig plaatsen in ons land waar, naast interessante geologische verschijnselen zoveel geschiedenis, cultuur en landschap bewaard is gebleven als op het voormalige eiland Wieringen. Pas in 1926 werd het "eiland af". In dat jaar is het door een 2.5 kilometer lange dijk door het Amsteldiep, na vele eeuwen, opnieuw verbonden met het vaste land. Toch is er na de "verlossing" uit het isolement niet eens zo veel veranderd. Zelfs zijn er stukken van de beroemde wierdijken bewaard gebleven, want ondanks het feit dat de Wieringers bovenop het beste materiaal voor de bouw van dijken woonden, maakten ze ook gebruik van zeegras dat op de kust aanspoelde.