Al in 1778 werden zee-egels uit Maastricht en omgeving beschreven en afgebeeld. Hier van is Hemipneustes striatoradiatus wel het beste voorbeeld. Enkele jaren later beeldde Faujas Saint Fond (1799) een aardige set zee-egels af uit 'het Maastrichtse'. Zijn materiaal was afkomstig van de St. Pietersberg, voor een deel mogelijk uit de 'grotten' op of bij de plek waar nu de ENCI-groeve ligt. Van de meer dan 100 zee-egel soorten die nu uit zuidelijk Limburg en omgeving bekend zijn kunnen er hier ca. 40 gevonden worden. De helft hier van is zeldzaam, maar zo'n 10-12 soorten zijn toch vrij gemakkelijk bij een te sprokkelen. De andere vereisen wat geduld (of geluk). [...]
| Additional Metadata | |
|---|---|
| , , | |
| Grondboor & Hamer | |
| CC BY 3.0 NL ("Naamsvermelding") | |
| Organisation | Nederlandse Geologische Vereniging |
|
R.V.J.M. van der Ham, & W. de Wit. (1998). Zeeegels. Grondboor & Hamer, 52(4/5), 134–137. |
|
