Soms wordt iemand gegrepen door iets dat hem niet meer loslaat. Deze ervaring heb ik met de stenen die gevonden zijn in Maarn. In 1971 heb ik als jongen in de Maarnse zandafgraving al eens naar zwerfstenen gezocht. Nu woon ik er en kan er regelmatig zoeken: een heerlijk ontspannende bezigheid. De eerste jaren zocht ik vooral in het uit het zand gezeefde Rijn- en Maasgrind en vond er o.a. agaten (soms met amethist) en stukjes versteend hout (beide door mij zeer geliefd), een prachtig glashelder geslepen bergkristalletje ('Lochemse diamant'), een versteende zee-egel en andere fossielen, uit België en Duitsland hierheen gevoerd: een steen met spiriferen, koraaltjes, zeeleliestengels, vermeende artefacten, noem maar op. Het zijn de bekende vondsten uit grind, maar keer op keer betekende een vondst voor mij een aparte ervaring. Ik koester deze schatten uit mijn eigen woonplaats! Onvergetelijk was echter de aanblik van een enorme partij grote zwerfkeien die in 1995 werd opgegraven en de start zou betekenen voor een nieuw geologisch monument.