Ammoniet versus Nautilus. Over de eerste stadia van hun ontwikkeling

Een bekend spreekwoord zegt 'al het moois zit van binnen', een bewering die voor veel dingen opgaat en zeker ook voor fossiele ammonieten en nautilussen. Met dit verhaal wil ik laten zien dat de schelpen van deze beide diergroepen uiterlijk misschien een 'functionele' gelijkheid vertonen maar dat het 'hart' van de schelpen dusdanig verschillend is dat het een aanwijzing geeft waarom ammonieten wel en nautilussen niet uitgestorven zijn aan het eind van het Mesozoïcum. Bij veel verzamelaars van fossielen zijn ammonieten rijkelijk vertegenwoordigd en desgevraagd vergelijken ze het dier dat in die prachtig gevormde schelpen geleefd heeft met de nu nog levende nautilus. Dit is heel voor de hand liggend omdat de dieren op eenzelfde manier gebruik maakten van hun schelp, maar in wezen was de ammoniet waarschijnlijk meer verwant aan de nu nog levende (pijl)inktvissen. Aanwijzingen voor deze veronderstelling vinden we terug in de eieren van deze dieren.