Lesbos Petrified Forest: Miocene flora verdronken in as

Het landschap in de buurt van het plaatsje Sigri, op het westelijk deel van het Griekse eiland Lesbos, is heuvelachtig en kaal. Hier en daar steken eenzame boomstronken uit de vulkanische bodem. Zonder geologische voorkennis is het een onopvallend gebied. Deze onvruchtbare plek in de oostelijke Egeïsche Zee was in het verre verleden onderdeel van de continentale landmassa Aegiis, begroeid met dichte oerwouden van sequoia, den, palmboom, walnoot, eik, cipres en kaneelstruik. De bossen reikten van wat nu Noord-Griekenland is, tot ver in Turkije. Ter plaatse van Lesbos lagen in het vroege Mioceen drie vulkanische centra, die tussen 21,5 en 16 miljoen jaar geleden hevige uitbarstingen kenden. In die periode zijn de sequoia- en dennenwouden op Lesbos met dikke lagen hete vulkanische as bedekt. Erosie van deze aslaag bracht de versteende bomen al in de oudheid weer aan het licht.De boomstronken die wetenschappers de afgelopen decennia verder hebben blootgelegd, tonen de rijke subtropische flora van het Egeïsche gebied ten tijde van het vroege Mioceen. De vulkanische activiteit was in die periode het hevigst in het oostelijke Egeïsche gebied. De bossen in de nabijheid van vulkanen werden met zekere regelmaat door pyroclastisch materiaal bedolven. Dezelfde vulkanische as die de ondergang van het vroeg-Miocene oerwoud betekende, is er de oorzaak van dat boomstammen, takken, (afdrukken van) bladeren en zelfs zaad en fruit tot in groot detail bewaard zijn gebleven.