In het voorjaar van 2003 werd op het sluizencomplex van IJmuiden een verdacht paartje Casarca (man) en Nijlgans (vrouw) aangetroffen. Het stel bleek opvallend veel met elkaar op te trekken. In bovengenoemd gebied is al jaren een paartje Casarca’s aanwezig dat met wisselend succes jongen groot bracht (Cottaar 1998). In de winter van 2002/2003 is echter het vrouwtje verdwenen. Bij gebrek aan een partner is het mannetje toen een paar gaan vormen met een vrouwtje Nijlgans. Waarnemingen van een zenuwachtig mannetje Casarca na de eerste waarnemingen van het paar deden vermoeden dat er meer aan de hand was dan alleen paarvorming. Waarnemingen van het vrouwtje Nijlgans zijn moeilijker te traceren omdat op het sluizencomplex meerdere paren Nijlganzen (soms vlak bij elkaar) broeden. Hierdoor kunnen dus meerdere zenuwachtige (broedse) Nijlganzen rondlopen. Op 15 juni werd bij toeval in het Middenbuitentoeleidingskanaal het gemengde paar teruggevonden met 4 kleine kuikens (zie foto). Opvallend gedrag hierbij was de dreighouding van het paar tegenover enkele Zilvermeeuwen die de familie te dicht benaderden. De kuikens zagen er zeer zwart-wit uit, wat overeenkomt met kuikens van Casarca’s. Kuikens van Nijlganzen zijn wat lichtbruiner van kleur en zijn minder contrastrijk. Na deze waarneming zijn geen vervolgwaarnemingen van de familie meer gedaan. Wel werd op de waarnemingsplaats later in het jaar het mannetje Casarca weer teruggevonden met enkele adulte Nijlganzen, zodat ervan uitgegaan moet worden dat de kuikens niet vliegvlug zijn geworden.