Elke dag als ik ’s ochtends uit mijn raam kijk, zie ik twee Halsbandparkieten in de top van een Iep. Ongeduldig wachten ze op hun hapje dat steevast op de voertafel van een van de bovenburen wordt geserveerd. Langzamerhand een gewoon gezicht in Schalkwijk. Weer een exoot waaraan je gewend raakt. Of die ontwikkeling positief te beoordelen is? Tijdens een excursie met cursisten in Elswout, werden de zangvogels waarvoor we kwamen bijna verdrongen door exoten die luidkeels aandacht vroegen en kregen. Het betrof hier ara’s, Mandarijneenden, Nijlganzen en een Halsbandparkiet. Ze zijn zomaar ineens verschenen lijkt het. Vandaar nu een eerste verkenning van wat er over het voorkomen van de Halsbandparkiet in onze regio bekend is.