Het Nederlandse duingebeid wordt onvoldoende beschermd door de Minister van Landbouw, Natuurbeheer en Visserij. De geplande aanwijzing van het duingebied als beschermd of staatsnatuurmonument loopt steeds verder achter op schema. De laatste jaren lijkt het werk hieraan zelfs stil te vallen. Al in 1984 is door de regering het voornemen uitgesproken dat alle duingebieden onder de Natuurbeschermingswet als beschermd of staatsnatuurmonument worden aangewezen. In het Natuurbeleidsplan uit 1990 is vastgelegd dat dit in 1998 daadwerkelijk gebeurd zal zijn. Toepassing van de Natuurbeschermingswet op het duingebied is noodzakelijk vanwege de geleidelijke aftakeling van dit waardevolle natuurgebied. Het rapport van de Stichting Duinbehoud ”Evaluatie Natuurbeschermingswet Nederlandse duinen” geeft een overzicht van de mate waarin de Natuurbeschermingswet is toegepast. Het blijkt dat de aanwijzing van duingebieden onder de Natuurbeschermingswet al geruime tijd stagneert. De verwachting is dat in 1998 nog niet de helft van het totale Nederlandse duingebied voldoende beschermd is. Dit zal ernstige schade aan de duinen berokkenen, zodat ons duingebied nog verder in kwaliteit en omvang achteruit zal gaan. De praktijk wijst dit uit. Positieve voorbeelden zijn de gebieden bij Kijkduin, Katwijk, Noordwijk en Velsen. De aantasting van deze duingebieden, die voortdurend bedreigd werden door plannen voor woningbouw, wegenaanleg etcetera, bleef beperkt tot aan de grens van het natuurmonument. Een negatief voorbeeld is een motorcross bij Hoek van Holland. Deze kon tegen de wens van de Minister in plaatsvinden en vernielde een belangrijk natuurgebied. Een ander negatief voorbeeld is het duingebied bij Katwijk, waar de aanleg van een weg door het gebied dreigt, omdat de aanwijzing als beschermd natuurmonument voor dat deel nog niet rond is.