Haantjes kijken in Falsterbo

Denemarken lag toch niet in de eurozone, dus wij deden er iets langer over. Maar voor een beetje liefhebber van goede vogeltrek valt 10 uur reizen nog steeds ontzettend mee. Pieter van Eijks nieuwste aanwinst, een tweedehands Toyota Starlet, hield zich uitstekend, mijn cd-tje van Aretha Franklin kwam goed uit de speakers, en voor het donker arriveerden we op de beste plek voor vogeltrek in West-Europa: een golfbaantje op het schiereiland van Falsterbo, het meest zuidwestelijke puntje van Zweden. Er joeg een stevige wind over het kaalgeschoren gras en drie treurige golfers laadden hun golfclubs in de achterbak van hun auto op het parkeerterreintje. “Dus dit is nu de beroemde plek”, vroeg ik. “Dit is de beroemde plek”, beaamde Pieter. Toen ik de volgende morgen opstond was mijn eerste gedachte “hoe ziet het weer eruit”. Pieter had zijn hand al aan het handvat van het slaapkamerraam om naar buiten te kijken. Bij het ontgrendelen sloeg meteen een rukwind onder het raam, dat met een klap openzwaaide. Dit was zeker een zuidwester kracht 5, als het niet meer was. “De windrichting is wel goed”, zei ik nog.