Zoals Nico Slotboom in een vorig nummer van de Fitis besprak inventariseert dit structuurplan het Haarlems groen, formuleert het doelstellingen en is het een beleids- en beheersinstrument met betrekking tot het groen in Haarlem. Het plan onderscheidt een """"groenrooster"""", bestaand uit drie groenstroken in noord-zuidrichting en ettelijke oost-west-verbindingen, samen de Hoofdgroenstructuur vormend. Deze structuur is in het plan heel belangrijk en men wil haar dus voor """"sluipende aantasting"""" behoeden en zelfs verbeteren. Helaas eisen ook andere belangen (wonen, wegen, recreatie) ruimte op in deze toch al volle omgeving. In onze reactie op het plan hebben wij waardering uitgesproken voor het verschijnen ervan, maar ook kritiek geuit op delen ervan. Vooral de zinsnede: """"Hoewel de gemeente hoge prioriteit geeft aan de instandhouding en uitbreiding van groen in de stad, staat stabilisering van het aantal inwoners op 150.000 voorop"""" (deel V, pag. 2), achten wij gevaarlijk. Dit kwantitatieve gegeven zet het plan op losse schroeven. In de hoorzitting van 12-2-1991 beloofde de wedhoudster mevrouw Gieske dat deze zin geschrapt zou worden. In de laatste, goedgekeurde versie van het plan (april '9l) staat deze zin er nog net zo. Een weinig vertrouwenwekkende gang van zaken. Dit is een voorbeeld van natuurbescherming in de praktijk, evenals het volgende: veel mooie plannen, de daden blijven nogal eens achter (zie het citaat bij dit artikel).