Na twee nachten met lichte vorst lag er op 21 december 2004 ijs op de kanalen in de AWD. Niet dik, maar toch. Een rondje gemaakt langs het betonkanaal, goed voor liefst 9 Grote Gele Kwikken en een Witgat, en daarna terug naar de Oase langs de vogelkijkhut. Aan de overkant ligt een dode Grauwe Gans en verder zijn er in en langs wat open water Waterral, Kuif- en Krakeend te zien. Ineens valt een grauwe verenbundel vlak voor de hut in op het ijs. Een adulte Blauwe Reiger staat op de ijsvloer en loopt langzaam weg van de hut. Ineens wordt de pas versneld en het vogellijf beweegt zich steeds lager, evenwijdig aan het ijs. Kennelijk ziet het dier iets onder het ijs zwemmen. Bij het eiland aan de overkant is een ijsvrije rand. Daar stopt de reiger die nu bijna met de buik het ijs raakt. Als een veer zo gespannen wacht het af. Dan een stoot, wat gespartel en de reiger ‘loopvliegt’ met iets in de snavel naar het eiland. Dan is te zien dat het iets twee gewebde pootjes heeft. Onmiskenbaar een Dodaars, die op het land wordt gedood met snavelhouwen. Het kroppen kost duidelijk moeite, want het duurt vrij lang voor het lijk naar binnen gaat. De grootte kan het niet zijn, want een grote vis of een rat verschillen weinig met een dodaars. De reigernek blijft geruime tijd dik en heel opmerkelijk is dat er langdurig en regelmatig gedronken wordt. Misschien waren de veren een obstakel? Ik weet dat er heel wat uiteenlopende dieren opgegeten worden door reigers, maar het vangen van een Dodaars was voor mij nieuw. En natuurlijk heb je dan geen camera bij je...