Al sinds begin jaren zeventig van de vorige eeuw is de Steenuil als broedvogel uit onze duinen verdwenen. Alleen in de Haarlemmermeer hebben nadien nog enkele paren gebroed. Sindsdien blijft de kaart met broedplekken van de Steenuil in onze regio angstvallig leeg. Dit, terwijl rond 1920 de Steenuil hier een algemene vogel was, die zowel in de duinen als op de landgoederen kon worden aangetroffen. Maar vooral in de jaren zestig kreeg de Steenuil het moeilijk. Elders kromp de broedpopulatie vanaf eind jaren tachtig met maar liefst 40 procent. Deze laatste informatie komt uit het alleraardigste boekje “Steenuilen” van Peter & Wies Beersma en Arnold van den Burg, die zich gezamenlijk inspannen om deze bijzondere vogelsoort te behouden. Dat is geen eenvoudige opgave, gezien het niet geringe aantal bedreigingen dat de Steenuil wacht. Afnemend voedselaanbod, veranderende landschappen, het wegverkeer, het gebruik van bestrijdingsmiddelen, steeds minder huisvestingsmogelijkheden, roofdieren en huisdieren maken het overleven voor de Steenuil tot een moeilijke opgave. Onder normale omstandigheden kunnen ze 18 jaar worden, de meeste halen de 3 jaar niet.