Zondag 16 maart; een dagje naar het hoge deel van de Lage Landen

Zuid-Kennemerland is mooi maar je wilt ook wel eens iets anders. Dit is de reden dat de wekker al om vier uur in de morgen stond te zoemen, dat ik mopperend mijn spullen bijeen schraapte en dat ik moeizaam op mijn fiets naar het afgesproken verzamelpunt bij Marcel Slaterus zwalkte. Pieter Thomas staarde hier al wazig over een kop sterke koffie. Nadat de overige aanwezigen onder wie Amon Gouw, Roy Slaterus, Hans Groot en Magnus eveneens een kop koffie tot zich hadden genomen, werd het gezelschap aangevuld met Richard Joosten, die omringd door alcoholdampen rechtstreeks vanuit de kroeg kwam binnenrollen. We konden vertrekken. Met een gehuurd busje togen we naar het land van de semibergen en de vlaaien: Limburg. Limburg is nauwelijks Nederland. Het landschap voldoet niet aan de eisen, de bevolking pruttelt een onverstaanbaar taaltje en er zitten vogelsoorten die in de rest van Nederland weinig tot niet voorkomen. Dit alles maakt Limburg juist zo charmant. De laatste tijd waren ons berichten ter ore gekomen over zingende Kortsnavelboomkruipers en baltsende Middelste Bonte Spechten in het Vijlenerbos. Bovendien zou een Oehoe bezit hebben genomen van de Sint Pietersberg. Goede aanleidingen voor een uitstapje.