Van de zomer zijn we enige tijd in Zuid-Limburg geweest. We kampeerden vlak bij de Heimansgroeve, langs het beekje dat langs de Heimans in de Geul uitkomt. We zijn daar een paar keer wezen ronddarren om Carboonontsluitingen op te sporen. We hebben het gebied van Epen tot de Belgische grensverkent. Eerst ziet men een kaal stuk rotswand dat uit leisteen en kwartsiet bestaat. (Dit zien vele voor de Heimans aan). Even verderop komt men bij een vies modderig beekje. Als men dat volgt komt men bij de echte Heimansgroeve. De Heimans is een ronde afgraving met de ingang naar het Zuiden. Er zit links een hele mooie plooing. Het is voornamelijk kwartsiet en heel weinig leisteen. Er zitten hele dunne laagjes steenkool in met plantafdrukken. Volgt men het beekje verder (het beekje is tevens de aanduiding van een bruik) dan komt men bij een stuk hekje en even verder een boom dwars over het pad. Enige meters hier voorbij is een ontsluiting van een mariene facie carboon. Het is erg geƫrodeerde schalie met zeer veel trilobieten, amonieten, brachiopodes, varenafdrukken enz. De plantafdrukken wijzen erop dat er dicht in de buurt land is geweest. In deze ontsluiting hebben we tassen vol fossielen verzameld. Gaat men weer langs de beek terug en dan weer naar het zuiden, komt men bij een zeer steile carboonwand van plm. 2 km lang. Er loopt een pad overheen. Er staat ook een mooi oud bos. Hier kan men ook allerlei breuken en plooien zien. Een 800 m verder is weer een groeve. Het is eveneens carbonische kwartsiet. Deze groeve is nog steeds in werking: bouwsteen voor boerderijen. Deze groeve heeft een grotere plooiing als de Heimans, maar is minder duidelijk. Al de kwartsiet van ae groeven is in min of meer grote (of kleine?) diaklazen gebarsten. De overkant van het geuldal is minder interessant Als je daar eens in de buurt bent, ga er dan beslist heen, met verbandkist e.d.