Aangezien de waterstand in de Königshach op de plaats waar gewoonlijk de ontsluitingen gegraven worden te hoog bleek te zijn,werd een poging gedaan het mioceen in de andere heek, welke dus vanaf het molenrad loopt, te ontsluiten. Na enige pogingen moest hier echter vanaf worden gezien aangezien de Bovenlaag van de miocene klei hier te slap bleek, waardoor geen redelijk te bewerken putten gegraven konden worden. Mot voel moeite, vanwege de sterke stroming, werd toen op de gebruikelijke plaats een dam gelegd, waarachter in de loop van de werkweek een drietal diepe putten werden gemaakt. Hierbij bleek eens te meer hoe jammer het is dat niet vanaf het eerste begin alle gemaakte punten op een kaart werden ingetekend, want tweemaal bleek men na het wegwerken van de beekbedding in een oude put verzeild geraakt te putten werden overigens niet door leden van de werkgroep gemaakt, zoals uit de gevolgde methode bleek !)