Het Deurnien van Borgerhout en enkele opmerkingen over de stratigrafie van het mioceen in het Noordzeebekken

Nu de ontsluiting in de Zanden van Deurne bij Borgerhout in het E 3-tracé enkele malen is bezocht, is ook meer bekend geworden van de geologische gesteldheid ter plaatse. Samen met M. C. Cadée werd onlangs de put opgemeten en hier en daar profielen opgenomen. Hierbij kwam ten eerste aan het licht dat de echte Zanden van Deurne alleen in het zuidelijke deel van de ontsluiting zijn te zien. Nog geen 30 meter noordelijker zijn zij geheel verdwenen en vervangen door een meer slibhoudende zandlaag met voel grindbankjes. Deze laag bevat weinig schelpen, die slecht geconserveerd zijn. De meest opvallende soorten zijn: Chlamys angeloni, Chlamys gerardi, Chlamys clavata, Astarte radiata, Limopsis anomala, en Ostrea cochlear, een zeer soortenarme fauna dus, want buiten deze soorten zijn alleen nog enkele Astarte’s o.d. gezien. Wat van de zeldzamere soorten het meest opvalt is het voorkomen van Isocardia lunulata. Deze laag is in het profiel (zie volgende pagina) gemerkt met een 1 in een cirkel. Zoals het profiel laat zien is laag 1 jonger dan de Zanden van Deurne: ze zijn in Borgerhout boven elkaar gevonden. In de ontsluiting bij de begraafplaats van Deurne is laag 1 echter niet terug te vinden. Hier is de basis van de Zanden van Kattendijk ontsloten, waaronder Zanden van Deurne en Zanden van Antwerpen. De fauna uit deze basis van de Zanden van Kattendijk is echter anders dan die van laag 1, zodat deze laatste vooralsnog niet stratigrafisch te plaatsen is. Aannemelijk is echter dat laag 1 ouder is dan de Zanden van Kattendijk, o.a. door het voorkomen van Isocardia lunulata. In het profiel is dan ook Kattendijk boven laag 1 getekend, alhoewel dit niet geologisch is aangetoond.