Otolith biostratigraphy and paleoecology of well Eidelstedt-1, Nordgetränke (Hamburg Area, F.R.G.), and comparison with some other Langenfeldian and Gramian otolith faunas in the North Sea Basin

De otolieten van het trajekt 129-332 m uit boring Eidelstedt-1 worden beschreven. Het materiaal is afkomstig uit het Reinbekien, Langenfeldien en een deel van het Gramien. Er werden drie nieuwe soorten gevonden: Pseudocolliolus eidelstedtensis, P. hinschi en Neocolliolus vikingensis. Er kunnen drie otolietenzones worden onderscheiden: de Pseudocolliolus eidelstedtensis Lineage Zone (ca 159,5-tenminste 198 m), de Pseudocolliolus hinschi Lineage Zone (ca 133-ca 159,5 m), en de Pseudocolliolus cuykensis Lineage Zone (ca 129-133 m). De twee eerstgenoemde biozones zijn nieuw. De drie gidssoorten van deze zones zijn opeenvolgende leden van één snel evoluerende reeks van een klein kabeljauwengeslacht. Er wordt voorgesteld om de grens Langenfeldien/Gramien te herdefiniëren en te leggen op de grens tussen de P. eidelstedtensis Lineage Zone en de P. hinschi Lineage Zone, welke zich ongeveer op 159,5 m onder maaiveld bevindt. Van boring Eidelstedt-1 wordt een opeenvolging van zes otolietengezelschappen beschreven, die aantonen dat er een tamelijk ondiepe shelfzee bestond aan het begin van het Reinbekien. De zee werd snel dieper en bereikte in het latere Reinbekien en in het Vroeg-Langenfeldien de grootste zeediepten (200 m of meer). Daarna werd de zee geleidelijk aan weer ondieper (minimaal 50 m of iets minder). Vergelijkingen en correlaties worden gemaakt met de vindplaatsen Hohen Woos en Gram, en met de boringen Assel, Beugen en Cuyk.