Het is in dit artikel niet de bedoeling een volledig overzicht te geven van de systematiek der Scaphopoda, maar wel om enkele subgenera te bespreken in toepassing op enkele tertiaire soorten. Het is ons reeds dikwijls opgevallen dat men aangaande deze orde zich in West Europa vooral baseert op de oudere auteurs, waarvan vooral M. Cossmann en F. Sacco te vermelden zijn. Deze werken zijn zeer goed wat het determineren der soorten betreft, maar hun systematiek is gedeeltelijk verouderd. Meer moderne opvattingen hierover zijn te vinden in de Amerikaanse en Japanse literatuur. Het subgenus Dentalium Linné 1758 is goed. gedefinieerd, zodat hierover weinig problemen bestaan. Er dient vooral op gewezen te worden dat de sculptuur steeds de apertura bereikt, meestal iets verzwakt. De soorten als D. sexangulum Gmelin en D. semiclausum Nyst horen waarschijnlijk thuis in de sectie Paradentalium, wegens hun geringe aantal hoofdribben, die echter bijzonder uitgesproken zijn in hoogte en breedte.