Het is nog maar nauwelijks licht als we elkaar treffen bij de brug. ’t Is nog maar even naar de vangplaats, een voormalige vuilstortplaats achter de begraafplaats, in de loop der jaren begroeid geraakt met veel vlier en allerlei onkruid. Wat hebben we hier wel aardig gevangen; in de afgelopen zomer echter heeft men het ”onkruid” doodgespoten en dat hebben we de laatste weken kunnen merken aan de vangsten. Het ritselde hier soms van de heggemusjes, dit jaar was er een enkele. En evenzo is het gesteld met veel andere soorten. Maar enfin, we moeten ’t er maar mee doen, want waar vind je een terrein waar je ongestoord kunt werken?