Op de laatste ringersdag, waar ik tevens officieel afscheid nam van de ringers, werd mij namens de ringers door de heer K. Visser een bedrag overhandigd, te besteden naar eigen goeddunken. Vanaf het eerste moment stond het bij mij vast dat het iets blijvends zou moeten zijn. Al heel snel kwam de gedachte op om er een topklasse-verrekijker voor te kopen. Zeiss-Nederland toonde mij een keurcollectie en mijn keus viel op de 7x42 B, een waar juweel.