1983
Je vangt ze gewoon met een bandrecorder..... zeker weten
Publication
Publication
Op het Vinkentouw , Volume 42 - Issue 1 p. 8- 9
De desillusie van de heer Van Tol moet wel groot zijn. (zie Op het Vinketouw nr. 41) ledereen zegt, dat je boerenzwaluwen zo gemakkelijk kunt vangen met behulp van een recorder en hem lukt het niet. Misschien hebben hij en anderen, die met hetzelfde euvel kampen, baat bij het volgende verhaal. Dat vogels te lokken zijn door middel van geluid is al zo lang bekend als er vogels worden gevangen. Nog steeds maakt men op vinkenbanen gebruik van levende lokkers, die reeds van verre hun soortgenoten herkennen en toeroepen. Nu is het aanhouden en verzorgen van levende lokvogels een kostbare en tijdrovende bezigheid, afgezien van het feit, dat we uit vogelbeschermingsoogpunt geen van allen zo graag levende lokkers gebruiken. Al heel vroeg hebben vogelvangers dan ook gezocht naar vervangingsmiddelen en het aantal lokfluitjes was dan ook legio. Daarnaast bestonden er apparaatjes, die piepende, knersende en krassende geluiden voortbrachten, waarmee ook bij de vogelvangst succes werd geboekt. Behalve geluid werden er ook visuele lokmiddelen gebruikt. Bekend zijn o.m. de ”waterdrup” en de ”leeuwerikenspiegel”.
Additional Metadata | |
---|---|
Op het Vinkentouw | |
CC BY 3.0 NL ("Naamsvermelding") | |
Organisation | Vogeltrekstation |
B.J. Speek. (1983). Je vangt ze gewoon met een bandrecorder... zeker weten. Op het Vinkentouw, 42(1), 8–9. |