Zeg nooit zomaar ‘oude zangvogel’ tegen een oude zangvogel

In OHV 89 (Speek 1999) lazen wij over de terugmelding van een Koolmees welke de respectabele leeftijd van acht jaar had bereikt. Toevallig hadden wij kort daarvoor een terugmelding ontvangen van een Koolmees die maar liefst 20 jaar geleden, in augustus 1979, op de vinkenbaan in Castricum was geringd! De vogel kwam in januari 1999 weer boven water, met als opmerking op het formulier ‘dood, langer dan 1 week’. Maar was deze Koolmees nu 1 maand, 1 jaar of misschien al wel (meer dan) 10 jaar dood. Navraag bij de vinder – zo’n opmerkelijke terugmelding moet toch wel even gecheckt worden – bevestigde de bange vermoedens: de Koolmees was in ieder geval geen 20 jaar geworden, maar als mummie tevoorschijn gekomen uit de afvoerpijp van een afzuigkap die al vele, vele jaren niet meer was schoongemaakt (Dekker 1999). Hij kon er bij wijze van spreken al wel in 1979 in terecht zijn gekomen. Dit geval deed ons terugdenken aan een krantenbericht van een Heggemus die 24 jaar zou zijn geworden. Navraag via het VT leverde toen helaas niet veel op: men dacht dat de ring verkeerd zou zijn afgelezen, maar de onderste steen is bij dit geval helaas nooit bovengekomen (Keijl 1996). Zangvogels worden doorgaans niet veel ouder dan een paar jaar. De oudste Heggenmus tot nog toe werd echter maar liefst negen jaar (Cramp 1988) en de gemiddelde leeftijd voor de 107 oudste zangvogels (individuen) ligt op 10,5 jaar; de oudste van dit rijtje was een Merel van bijna 23 jaar (Staav 1998). Uitschieters blijven dus mogelijk, maar het blijft opletten!