De op dit moment door de Ringcentrale geleverde mistnetten worden betrokken van de BTO in Engeland en voldoen al vele jaren erg goed. Er zijn echter de laatste tijd meer fabrikanten die mistnetten verkopen en, misschien wel belangrijker, de ontwikkeling van het Britse pond stemt niet tot grote vreugde, terwijl het vangmiddel bij intensief gebruik vrij snel versleten is. De Nederlandse wetgeving staat het u niet toe zelf in het buitenland iets te kopen (zie uw ringvergunning punt 3.) en drijft de ringers dus, voor de aankoop van hun netten, gedwongen in de armen van de Ringcentrale. Dat brengt de Ringcentrale in een positie waarin zorg is geboden omdat er vrijwel geen concurrentie is. Vandaar dat in Op Het Vinkentouw nummer 91 van maart 2000 een “consumenten-mistnetten-test” werd aangekondigd. In de periode van april tot december werden van een vijftal leveranciers totaal 10 verschillende typen mistnetten getest. Van de bevindingen van de geraadpleegde ringers volgt onderstaand het verslag. Voor de test werd steeds uitgegaan van netten van 9 meter lang met een maaswijdte van 16mm (maaswijdte wordt op twee manieren gemeten: van knoop tot dichtsbijzijnde knoop, één zijde van het vierkant dus, dat is 16mm; of men strekt de maas in zijn geheel en meet de lengte: 32mm = 1¼ inch). Eén leverancier leverde netten van 10 meter lang. De opgegeven hoogte was 2.40 of 2.50 meter. De draaddikte van de netten varieerde van 70 tot 210 Denier (Denier is het gewicht van de draad per lengte eenheid, dus hoe hoger het getal hoe dikker de draad). Om het want te maken kun je natuurlijk één draad nemen van een bepaalde dikte (weergegeven als 100/1), maar ook twee draden om elkaar heen wikkelen (weergegeven als 70/2).