In de Volkskrant van 19 oktober 2002 is een kort artikel over torenvalken op Schiphol opgenomen. Door de (bewuste) verruiging van de grasvelden is het aantal muizen toegenomen en dat trekt weer torenvalken aan. De torenvalken worden vooral in augustus en september gevangen en geringd door Bert Jan Bol. De jonge vogels worden afgevoerd en op flinke afstand van Schiphol weer los gelaten; slechts ca 10 % komt weer terug. Door natuurlijke sterfte en flink vangen (en hoeveel zijn dat er dan?) is het probleem in oktober weer grotendels opgelost. Oude torenvalken kennen de dienstregeling en zijn daardoor geen grote risico factor; ze worden ter plekke weer losgelaten. Van de torenvalken komen terugmeldingen uit een gebied tussen Zweden en Marokko (en van een sneue vogel die in Engeland in de motor komt en in de VS er weer uit wordt gepeuterd). Leuk verhaal, draagt het nut van een bijzondere toepassing van het ringen aardig uit. Helaas geen vermelding van ringorganisatie; ook de foto bij het stukje (een nog niet vliegvlugge jonge torenvalk die met kromme poten op een tak zit) vond ik geen succes. Maar ja, je hebt niet alles in de hand. Het Duinwaterbedrijf Zuid-Holland geeft een nieuwsbrief “De Slag” uit. In de nieuwsbrief van augustus 2002 zijn bijna 2 bladzijden gewijd aan vogeltrek over het duin en de vinkenbaan in Meijendel. Vrijwilliger Arend de Looff geeft aan de hand van enkele vragen een boeiend en helder beeld van het vangen van vogels met slagnetten en mistnetten, het CES onderzoek en wat er met de gevangen vogels wordt gedaan. En passant komen daarbij de bijscholing van ringers, de internetsite van VT voor terugmelden van een geringde vogel en de eigen site van VWG den Haag aan de orde. Het enige dat een beetje onbelicht blijft is het waarom van het ringen. Een tekening van een vinkenbaan, paar foto’s van vogels en een foto van Arend verlevendigen het verhaal.