Sinds een aantal jaren vervulde Anton op de Ringcentrale één dag per drie weken met verve de functie van “jongste bediende”, wij noemen dat ‘vrijwillig medewerker’. Vrijwel altijd was hij meer dan fysiek aanwezig: Anton had een mening, stak die niet onder stoelen of banken en vroeg altijd ‘waarom’ bij een verzoek van ons. Daar maakte hij niet altijd vrienden mee, maar duidelijk is het wel en dat typeert hem. Zijn inzet, die duidelijkheid en zijn vermogen om items op de Ringcentrale te zien die ons ontglipten heeft voor veel waardering gezorgd. Sinds mei dit jaar kwam een ongeneeslijke ziekte aan het licht. Sinds half juli is het heel snel gegaan. De Ringcentrale verliest een opmerkelijk medewerker.