Oud Nieuws

Het ontstaan van de groep waartoe de grote mensapen en de mensen behoren staan de laatste tijd sterk in de belangstelling. Onderzoek aan de vroege evolutie van deze groep wordt sterk bemoeilijkt doordat er uit het Boven Mioceen van Afrika vrijwel geen fossielen van grote primaten bekend zijn. In Europa worden echter wel fossielen van mensapen uit die periode gevonden. De vondst van een gedeelte van een schedel van Dryopithecus in de vindplaats Can Llobateres (Spanje) levert een hoop belangrijke informatie over het ontstaan van de grote mensapen. De vondst werd in Nature gepresenteerd door Salvador Moya Sola en Meike Köhler. Dryopithecus is een typisch Europees genus, dat al in 1856 door Lartet beschreven was. In de jaren ’60 en ’70 werden twee belangrijke collecties opgebouwd: één van verscheidene lokaliteiten in Noord-oost Spanje en één van de Hongaarse vindplaats Rudabánya. Aan de hand van deze fossielen werd duidelijk dat Dryopithecus één van de primitiefste vertegenwoordigers van de grote apen is. Uit Hongarije beschreef D. Begin in 1992 schedelkenmerken die zouden aantonen dat Dryopithecus sterker verwant is met de Afrikaanse apen en de mens dan met de Orang Oetan. Deze bevinding wordt nu tegengesproken door Moya Sola en Köhler. Hun fossiel toont een zeer stevig jukbeen met een aantal typische foramina. Deze kenmerken zouden erop wijzen dat Dryopithecus juist meer verwant zou zijn met de Orang Oetan.