column: De dinosaurus en de mastodont

Na weken vol journalistieke ellende over omvallende banken, zelfmoordaanslagen en een al dan niet dreigende grieppandemie – je went eraan dat steeds te moeten lezen – stond er eindelijk weer eens een vette kop in de krant die mijn aandacht trok. “Laatste Britse dinosaurus op weg naar de slacht” kopte de Volkskrant op 23 oktober. Yesss!, denk je dan, dat gaat ergens over. Is eindelijk het monster van Loch Ness (ongetwijfeld een Nothosaurusachtige hoewel die niet tot de dinosauriërs behoort) ontdekt en wordt het arme dier nu door kunstenaar Damian Hirst op alcohol gepreserveerd? Hebben de collega’s van het Natural History Museum in Londen nu toch uit ruimtegebrek besloten om iets van hun rijke collectie over te doen aan de hoogst biedende? Gaat de Diplodocus uit de hal in South Kensington wellicht verhuizen? Of is er in de Engelse paleontologie iets spectaculairs aan de hand terwijl wij suffe Hollanders daar geen weet van hebben? Niets van dat alles! De Engelse PTT, Royal Mail, wordt geprivatiseerd. U leest het goed. De dinosaurus uit de krantenkop is de Britse staatsfirma die wordt geacht de brieven te bezorgen. Dat doen ze niet zo goed (er zijn miljoenen brieven zoek) en bovendien te langzaam. Dus gaat het bedrijf in de verkoop, aan TNT of iemand anders, in de hoop dat het daarna beter wordt. Is de Royal Mail daardoor een dinosaurus? Diplodocus royalmailensis?